B&S 535

Pisane dla trębaczy przez trębaczy. ;)
Awatar użytkownika
Damian Ruskowiak
Ekspert
Ekspert
Posty: 1585
Rejestracja: 20 mar 2008, 11:43
Instrument/y: Bach Strad. 180 37G, CarolBrass 8880L-GSS(D)
Ustnik/i: GR 66L, GR 66MS, JK 5BFL
Lokalizacja: MIEJSKA GÓRKA - WLKP

B&S 535

Post autor: Damian Ruskowiak » 19 lut 2011, 15:05

Trąbka B
B&S model 535 S
Instrument klasy szkoleniowej przeznaczony dla początkujących I średnio zaawansowanych trębaczy

Dane techniczne:
- średnica roztrąbu 125mm,
- menzura 11,66mm,
- mosiężny korpus,
- kółko na krągliku 1 i 3 wentyla,
- monelowe tłoki,
- krągliki wykonane ze srebra niklowego,
- posrebrzany,
- 2 klapy wodne

O FIRMIE

Myślę, że firmy B&S przedstawiać nie trzeba. Ja przynajmniej poznałem ją już na starcie mojej przygody z trąbką w postaci skrzydłówki B&S w orkiestrze dętej.

Jest to niemiecka manufaktura w Markneukirchen ciesząca się ponad 100-letnią tradycją.
…”Dziś firma B & S GmbH jest światowym producentem profesjonalnych instrumentów dętych. Spełniając najwyższe wymagania artystyczne, nasze instrumenty znalazły drogę do znanych orkiestr na świecie. Dzięki bardzo silnej i osobistej relacji z wieloma artystami i muzykami, możemy włączyć ich fachową wiedzę i doradztwo w proces produkcyjny”… tak czytamy na stronie www.

Pod B&S działa produkowany od listopada 2010 roku Talis, o którym już pisałem wcześniej. Dzięki temu założeniu firma B&S będzie produkowała tylko profesjonalne instrumenty w Niemczech, natomiast linią szkoleniową zajmie się Talis na Dalekim wschodzie.

Dla zainteresowanych:
http://www.b-and-s.com/

Dla informacji dodam, iż model 535 nie jest już aktualnie produkowany. W opinii jednego ze sprzedających, z którym rozmawiałem trąbka ta była doskonałym rozwiązaniem godnym polecenia w przedziale cenowym do ok. 2 tys zł. Stanowiła alternatywę dla Yamachy serii 2. Testowany model zastąpiła wspomniana już linia Talis. Kornet był bardzo ciekawy. Należy się zatem zastanowić, czy trąbka Talis’a godnie zastąpi model 535 ?? Okaże się to w toku użytkowania instrumentów. Jak zwykle wyznacznikiem będzie czas i opinie potencjalnych użytkowników.

Testowany model ukazał się w dwóch obliczach:
- model lakierowany
- model posrebrzany

WYKONANIE:

Na początku futerał. Nie przedstawiam na zdjęciach gdyż jest niemalże identyczny jak K&H czy Glasera. Różnica to inne logo na przedniej ścianie case’a. Stylizacja na Schagerl’a. Lekki, fajny, poręczny. W pełni spełnia swoją rolę. Dokładnie jak u konkurentów.

Co do wykonania samego instrumentu. B&S 535 jest pierwszym modelem, który otrzymałem na test w wersji silver czyli srebrnej.

Instrument znalazł się u mnie po wcześniejszej krótkiej rozmowie z jego sprzedającym, nie mniej otrzymanie jego było bardzo miłym zaskoczeniem dnia – myślałem, że to była raczej swobodna nie wiążąca rozmowa, a tutaj dostaję trąbkę. Nic milszego.

Mając cięgla w pamięci B&S 3137 TC instrumenty B&S’a wydawały mi się duże gabarytowo, czasami wręcz toporne. W przypadku modelu 535 ukazuje się bardzo fajny instrument. Waży troszkę więcej niż np. K&H TOPLINE ale bardzo miło leży w dłoni. Chwyt jest przyjemny. Czy ktoś ma duże dłonie czy małe nie będzie narzekał, że ciężko, gdyż 535 ma regulowane kółko na 3 krągliku. Instrument ten jest adresowany dla początkujących – w grupie tej nie można wykluczyć dzieci – stąd regulacja ta jest doskonałym rozwiązaniem.

Instrument pokryty srebrem bardzo dobrze. Wszelkie łączenia rurek, sporników, klap wody ładnie wykończone i wykonane. Przyczepić się nie można.


Obrazek


Podobnie jest z przyciskami. Ładnie wykonane, masa perłowa w środku zamontowana w taki sposób, że kanty są spolerowane i wychodzą ponad ograniczające je metalowe części przycisków. Przyjemnie się palcuje – w modelu 3137 nie było tak fajnie. Na 535 jest po prostu milej, przyjemniej. Pod przyciskami charakterystyczne filce.


Obrazek

Obrazek

Obrazek


Lekkie zastrzeżenie budzą nakrętki wentyli górne jak i kapsle dolne, a raczej ich krycie srebrem. Srebro jest lekko zmatowione co wynika pewnie z kształtu kapsla. Być może takie było założenie B&S – jeśli tak jest to o wspomnianym zastrzeżeniu nie może być mowy.

Obrazek


Tłoki wyglądają bardzo zdrowo, choć nie są tak idealne w wyglądzie jak były w Kuhnl&Hoyer. Ich praca natomiast jest naprawdę nienaganna. Wszystko chodzi doskonale, mały skok, czuje się lekki opór sprężynek (osobiście lubię takie uczucie). Nic się nie tnie. Z kompresją natomiast nie jest źle ale nie jest też za dobrze. Można wdmuchać powietrze.

Obrazek
Kolanko strojeniowe pracuje bardzo płynnie. Jego kształt jest bardziej prostokątny niż owalny – typowy jak w trąbkach Bach model 180 37.

Obrazek


Co ciekawe – podobnie jak w Karl Glaserze nie ma wyrytego numeru 2 na środkowym tłoku na zewnątrz. Dla wnikliwości nie mogłem pominąć tego faktu.

Obrazek

Na pierwszym i trzecim krągliku mamy kółka ewentualnego dostrojenia. Wyglądają one niemalże identycznie jak w Karl Glaser’ze.Rurka 3 krąglika chodzi troszkę ciężko – tnie się, ale podejrzewam, że przy codziennej praktyce znajdzie swoje tory.

Ogranicznikiem rurki 3 wentyla jest śrubka – znana już z poprzednich testowanych modeli.

Obrazek


Kraniki wykonane ze stali niklowanej. Wykonane porządnie i ładnie. Stylizowane na kraniki Yamah’y. W kranikach korki, a nie gumki.

Obrazek

Obrazek

Patrząc z zewnątrz na trąbkę – 1 spornik na kolanku strojeniowym, klapy wodne i rurka ustnikowa przypomina na pierwszy rzut oka Yamahę serii 4.

Rurka ustnikowa – jej wlot wygląda jak w Glaserze, Talis’ie – stylizowany na Yamahę.

Obrazek

Także zewnętrzne komory tłoków takie same jak w Talisie i Glaserze.

Obrazek

Obrazek

Na czarze głosowej piękna, duża grawerka manufaktury B&S.

Obrazek

Ogólnie instrument wykonany bardzo dobrze. Nie wiem czemu ale wszystkie testowane modele nie miały jakiegoś większego elementu wizualnego, do którego można by się było przyczepić. Śmiało 10/10 w tym aspekcie można postawić.

Ustnika w zestawie nie miałem, nie mniej podejrzewam, że standardowo firma dodaje rozmiar 7C.

Inne zdjęcia testowanego modelu.

Obrazek

Obrazek

Obrazek

STRÓJ INSTRUMENTU:

Miłe zaskoczenie. Trąbka po prostu jest strojna. Nie raziły mnie zbytnio newralgiczne dźwięki. Nawet cis1, d1 stroiły co myślę, że przy adresowaniu trąbki dla dzieci jest dużym plusem. Czasami małe rączki nie pozwalają na wysunięcie 3 krąglika co przez niektórych może być odebrane, że uczeń nie stroi. Wcale tak nie jest lub też nie musi być. Testowany model – przynajmniej przy moim dmuchaniu – nie wymagał dostrajania. Podobnie z drugą oktawą i wyżej.


PRACA Z INSTRUMENTEM:

I tutaj znowu kolejne miłe zaskoczenie. Instrument dostałem w pracy więc od razu rozpakowałem i zadąłem … Odezwał się lekko i bardzo soczyście.
Z testowanych modeli to właśnie 535 ma najjaśniejszą barwę. Jest ona otwarta, szeroka i nośna.
Instrument nie cofa powietrza co czyni go lekkim zadęciowo, co nie oznacza, że nie trzeba dmuchać. Żaden instrument nie zagra sam. Nie wiem czy to przypadkowo trafiły mi się do testów takie fajne trąbki ?? Złego zdania nie można powiedzieć. Na trąbce gra się wręcz bez wysiłkowo w każdym rejestrze. I tutaj chyba tkwi sedno sprawy apropo przeznaczenia instrumentu. Podobnie jak w K&H grający odczuje charakterystyczną wibrację metalu podczas trzymania trąbki. Dźwięk nasycony jest alikwotami choć d2 jest troszkę przygłuchawe. F2 fajnie stroi i lekko się wdmuchuje co w moim B&S 3137 było piętą achillesową.
Legato oddzywa się swobodnie – nie ważne czy to przedęcia czy przebiegi gamowe. Staccato także. Podobnie i skoki interwałowe nie sprawiają trudności grającemu.
Centra dźwiękowe poukładane poprawnie co sprawia, że podczas grania czuje się radość, a nie przeżywa męczarni. Instrument ma wyrównaną barwę w całej skali.

Początku dźwięków są bardzo wyraziste. Konkretne – czy miękkie czy twarde zależy od artykulacji.
Od grającego zależy także barwa. Choć model 535 brzmi jasno to jednak można w kantylenach poszukać ciemniejszych odcieni. To już zabieg dla bardziej zaawansowanych trębaczy.
W kantylenach nie da się zagrać ostro. Wszystko ładnie brzmi. W partiach big band’owych można przyładować powietrzem i trąbka myślę, że skutecznie przebije się przez zespół, a o to chodzi.

Trąbkę otrzymałem od innego trębacza, także nie była to typowa świeżynka. Była już troszkę ograna stąd pojęcie rozegrania instrumentu jakoś nie przyszło mi w ogóle do głowy podczas testu. Nie odczułem takiej potrzeby. Ogólnie jednak wiadome jest, że trąbka im dłużej grana tym potrafi brzmieć lepiej także jeszcze wszystko przed nią.

Od razu miałem możliwość aby trąbkę wypróbowali uczniowie w szkole. Wszyscy jak jeden stwierdzili, że gra się na niej lekko i fajnie. Na co dzień uczą się na trąbkach: Yamaha 4, Stomvi Forte i Debut, B&S 3137 także mieli konkretne odniesienie w postaci mocnych przeciwników. Przedział wieku uczniów: od 10-15 lat. Należy tutaj nadmienić, że kilka z tych trąbek to wypożyczone instrumenty ze szkoły, a wiemy jak różnie ludzie dmuchają. Także nowy B&S 535 mógł naprawdę wręcz zszokować. I tak było.



PODSUMOWANIE

Jak na szkoleniowy model B&S 535 ma solidny temper brzmienia. Mogę się pokusić o stwierdzenie potężny. I jestem tutaj naprawdę mile zaskoczony. Jak w przypadku Kuhnl&Hoyer modelu TOPLINE, któremu postawiłem dość wygórowane wymagania, którym sprostał, tak w przypadku B&S 535 moje wymagania były mniejsze ze względu na przeznaczenie instrumentu. Po zagraniu pierwszego dźwięku moja reakcja była następująca: spojrzenie z niedowierzaniem na instrument i westchnienie „WOW”. Trąbce tej można śmiało postawić większe wymagania i na pewno zostaną one spełnione.
W Internecie na stronie jednego ze sklepów znalazłem następujący opis testowej trąbki:

Model 535 przeznaczony jest dla osób początkujących, oraz średnio zaawansowanych, poszukujących instrumentu markowego, niewymagającego dużych umiejętności gry w poszczególnych rejestrach, o bardzo dobrym brzmieniu przy umiarkowanej cenie.

Opis ten jak najbardziej pasuje do B&S 535. Jakkolwiek w tym przedziale cenowym zawsze faworyzowałem Yamahę 4335 tak teraz znalazła u mnie dość mocnego konkurenta w postaci modelu 535 niemieckiej manufaktury B&S za nieco mniejsze pieniądze. Szkoda też, że model ten trafił do mnie dopiero teraz kiedy tak naprawdę wyszedł już z produkcji. Nie mniej jeśli ktoś nabędzie jeszcze dostępnego nowego B&S lub używanego nie powinien żałować wyboru i pieniędzy. Myślę też, że tak samo sytuacja będzie się miała apropo Talis’a choć czy okaże się godnym następcą ???

B&S model 535 jak najbardziej polecam uczniom szkół muzycznych I i nawet II stopnia, a przede wszystkim muzykom amatorskich orkiestr dętych. Pokuszę się także o tezę, że nawet zawodowi trębacze ceniący lekkość gry i szukający jej w swojej pracy nie będą zniesmaczeni wyborem, a przede wszystkim trębacze grający lead w Big Band’ach. Choć zawodowi trębacze na pewno poszukają innej alternatywy. W końcu 535 to model szkoleniowy.

Nic w tej trąbce mnie nie zniechęciło. Trąbka jak trąbka … ale wiedząc, że ma się do czynienia ze szkolnym modelem podchodząc do instrumentu zakłada się, że praca z nim nie będzie wyjątkowa. Jednak w tym przypadku można zaskoczyć samego siebie. I to nie jest chwilowe uczucie bo co dzień gdy biorę do ręki model 535 odnoszę takie samo wrażenie i zaskoczenie.

W ogólnej ocenie biorąc pod uwagę wszelkie aspekty od wykonania po pracę, poprzez przeznaczenia trąbki stawiam 10/10. To zasłużona ocena w moim przekonaniu.

Choć nadmienię, że każdy inny testujący może mieć odmienne zdanie. Być może ja mam szczęście do testowania fajnych modeli, a być może te trąbki po prostu są fajne i ciekawe. Polecam przekonać się samemu.

I jak już fajnie napisał mischka, że będzie popierał i bronił niemieckie manufaktury oraz że zaczynamy myśleć kategoriami co instrument potrafi, a nie jak się nazywa to uważam, że kto będzie chciał wynieść z tych artykułów dla siebie te najważniejsze rzeczy, a nie kierować się tym, że kolega ma taką trąbkę, to ja też muszę takową posiadać to stanie się szczęśliwym posiadaczem ciekawego instrumentu produkcji naszego zachodniego sąsiada. Może zmieni się też pewien trend w wyborze instrumentów.


Damian Ruskowiak
"...Walki nie toczy się z instrumentem. Walkę toczy się z samym sobą..." (Vincent Cichowicz)

Zablokowany